Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

H 1η Μου Συμμετοχή Σε Σχολικούς Αγώνες Σκακιού

Ηταν μια ημέρα με πολύ κρύο! Χιόνισε στην Αθήνα κι η μαμά με τον μπαμπά μου λέει πως είναι σπάνιο και πολύ όμορφο όταν χιονίζει στην Αθήνα.

Ηταν η πρώτη φορά που έπαιξα σκάκι σε αγώνες. Επαιξα με πέντε παιδιά και είχα δυό νίκες και μια ισοπαλία που ζορίστηκα να την καταφέρω. Στην τέταρτη σκακιέρα ήταν ένα παιδί που μιλούσε συνέχεια και μου έλεγε: "σε έχω, δεν το παρατάς καλύτερα" και τέτοια. Πραγματικά δεν ήθελα τίποτα άλλο παρά να τον κερδίσω. Και τα κατάφερα! Ηταν η καλύτερη απάντηση σε όσα μου έλεγε. Μετά δεν παραδεχόταν την νίκη μου και δεν πήγε να δηλώσει όπως έπρεπε στον διαιτητή την ήττα του. Αγχώθηκα λίγο γιατί δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, αλλά τελικά φώναξα έναν από τους διαιτητές και το δήλωσα.


Μετά βγήκα έξω και το είπα στην μητέρα μου, ο πατέρας μου έμεινε σπίτι γιατί μετά το ατύχημα πονάει και έμεινε να μαγειρέψει για κάτι φίλους που θα ερχόντουσαν σπίτι γιατί η μαμά δεν ήξερε ότι οι αγώνες είναι από το πρωί ως το απόγευμα. Μου είπε στο διάλειμα πως είχε άγχος αν θα τα καταφέρει ο μπαμπάς.


Εδώ είμαι με τους δυό φίλους μου και συμμαθητές μου. Τον Στέφανο και τον Αχιλλέα. Ο Αχιλλέας είναι αυτό που λέμε "ο κολλητός" μου. Πήραν κι εκείνοι μέρος στους αγώνες.


Εδώ περιμένουμε με τον Στέφανο να τελειώσουν κι οι υπόλοιποι.
Ηταν όμορφη εμπειρία αν και κουραστική. Μετά στο σπίτι η μαμά είπε ότι ο μπαμπάς τα κατάφερε πολύ καλά με το φαγητό κι ίσως έπρεπε να αλλάξουν ρόλους και ο μπαμπάς μου είπε πως έπρεπε να το κάψει για να την γλιτώσει. Γελάσαμε οι δυό μας, αλλά εγω ξέρω πως δεν το εννοεί ο μπαμπάς. Ούτε η μαμά το εννοεί πως θα μαγειρεύει ο μπαμπάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια: