Τρίτη 25 Μαρτίου 2008

H Κοκκινοσκουφίτσα Απ΄Την Ανάποδη...





Μια μέρα ο λύκος που έμενε με την μητέρα του και την γιαγιά του, πήγε στην θεία του ένα δώρο επειδή γιόρταζε.

Στον δρόμο είδε ένα κοριτσάκι που το έλεγαν κοκκινοσκουφίτσα επειδή φορούσε κόκκινο σκουφάκι. Την χαιρέτησε ευγενικά και τότε εκείνη του είπε:

- Γειά σου λύκε!

- Γειά σου και σένα

- Φύγε γρήγορα γιατί εδω είναι δικό μου το μέρος.

- Πηγαίνω στη θεία μου ένα δώρο και μετά θα ξαναγυρίσω σπίτι μου. Δεν σε ενοχλώ!

- Δώστο μου να της το πάω εγώ.

- Εντάξει. Μα μην το χάσεις. Είναι σοκολατάκια που της αρέσουν πολύ.

- Μμμμμ σοκολατάκιααααα; Εντάξει, εντάξει. Μην ανησυχείς.

Επιστρέφει ο λύκος σπίτι του και τηλεφωνεί στη θεία του για να δει αν τα πήρε.

- Σου έφερε η κοκκινοσκουφίτσα τα σοκολατάκια που σου έστειλα θεία;
- Οχι.
- Οχι;;;

- Οχι!

- Καλά θεία πάω να δω τι έγινε. Γειά.

Πήγε βρήκε την Κοκκινοσκουφίτσα και της λέει:

- Γιατί έφαγες τα σοκολατάκια της θείας μου;

- Ετσι. χαχαχαχα

- Αυτό δεν ήταν σωστό και το ξέρεις.

- Σιγά.

- Τώρα η θεία μου δεν έχει δώρο και δεν έχει κανέναν άλλο να της πάει δώρο. Λέει στεναχωρημένος ο λύκος.

- Καλά μην κάνεις έτσι. Δεν ήξερα πως ήταν τόσο σημαντικά. Θα επανορθώσω. Θα τις αγοράσω τα διπλά.

Ο λύκος την ευχαρίστησε.
Η Θεία τελικά πήρε το δώρο της και ευχαριστήθηκε. Και ο λύκος έγινε φίλος με την Κοκκινοσκουφίτσα.



10 σχόλια:

Cinestef είπε...

Χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω την Κοκκινοσκουφίτσα που έφαγε τα γλυκά της θείας, λες να είχε πάθει καμιά γλυκαιμία η δόλια κι έπρεπε να φάει κάτι γλυκό για να συνέλθει;
Πάντως, ό,τι και να έγινε, όποια και να ήταν η δικαιολογία της, σωστά έπραξε μετά, γιατί είναι σημαντικό όταν παίρνουμε να δίνουμε άλλα τόσα.
Με αυτόν τον τρόπο, τα άλλα τόσα που δίνουμε, μας έρχονται από αλλού ακόμα περισσότερα.
Ευχαριστώ Γιώργο που καταφέρνεις να υπενθυμίζεις σε εμάς τους μεγάλους θεμελιώδεις κανόνες και αξίες που κάπου στην πορεία τους ξεχνάμε ή πολύ απλά τους παραβλέπουμε!
Δέκα με τριπλό τόνο!

Gogos είπε...

Ηθελε να κοροιδέψει τον λύκο και να φάει τα γλυκά αλλά μετά που είδε πως δεν θα ήταν φίλοι το μετάνιωσε.

Ετσι έγινε καλή. Δεν πειραζει να κάνουμε λάθη αρκεί να επανορθώνουμε.

Χαρηκα πολύ αφησες κι ολας σχολιο

Βίκυ είπε...

Βρε τη γλυκατζού! Τη μια έλεγε να κάνει το καλό και την άλλη με την πονηριά γέμισε σοκολάτες...
Ευτυχώς κατάλαβε το λάθος της και το διόρθωσε κι έτσι είναι ακόμα και δική μου φίλη...

Αλλά εσύ, Γιώργο μου, έτσι κι αλλιώς είσαι φίλος καρδιάς, ναι;

Φιλιά σε όλους!
Και Χρόνια Πολλά για τη γιαγιά!

Ανώνυμος είπε...

Γιωργάκη ποδηλάτη βρήκα το Blog σου τυχαία. Ειμαι βλέπεις ποδηλάτης. Από τους ποδηλάτες που στις 6/4/08 γύρισαν την Αθήνα για να ζητήσουν από το ΜΕΤΡΟ να τους αφήνει να μπαινουν με τα ποδήλατά τους, αλλά και από τους αρμόδιους φορέις να φτιάξουν ποδηλατόδρομους. Διάβασα τις ιστορίες που γραφείς και σου λεώ πως αισθάνομαι υπερήφανος που έχουμε έναν ποδηλάτη σαν και εσένα. Χαίρομαι - χαίρομαι - χαίρομαι

Gogos είπε...

@ποδηλάτη: και εγώ χαίρομαι που σου αρέσαν οι ιστορίες μου και χαίρομαι που υπάρχουν και άλλοι ποδηλάτες μεγάλοι. Θα πάω να δω το blog σου και είμαι περίεργος να μάθω τελικά τι έγινε με το μετρο.

ευχαριστω

Αλεξάνδρα είπε...

Μακάρι να κυκλοφορούσαν περισσότερα ποδήλατα και λιγότερα αυτοκίνητα.

Gogos είπε...

@βικυ:χαίρομαι που με διάβασες μακάρι να συνεχίσεις να διβάζεις τις ιστορίες μου. Αυτη η ιστορία ψηφιστηκε η καλύτερη στην τάξη μου.

ευχαριστω.

maya είπε...

δικαίως την ψήφισαν!
μπράβο γιώργο!
έχεις και την δική μου ψήφο.

πόσο εύκολα σκεφτόμαστε τον εαυτό μας μόνο.
ευτυχώς που κάποιοι
έχουν τον χρόνο να σκεφτούν και τον άλλον!

την καλησπέρα μου
χχχχχχχχχ

υγ.και η ζωγραφιά σου υπέροχη!

ζαφορα είπε...

Μια και η ζωή είναι τόσο παράξενη
σίγουρα θα το δούμε και αυτό.

Τις καληνύχτες μου .

Ιάκωβος είπε...

Λένε ότι το παραμύθι -το κανονικό- όχι το ανάποδο- έχει συμβολισμούς θρησκευτικούς: τα γράφει ο Νταν Μπράουν (...) στο Ιλουμινατι η το Νταβιντσι, δε θυμαμαι τωρα...